Opis
Ta dieta odmieni Twoje życie, a już na pewno garderobę, natychmiast bowiem po jej zastosowaniu zrzucasz zbędne kilogramy. Wprost chudniesz w oczach, potwierdzają to wszyscy, którzy ją zastosowali. Ja nawet zaczęłam się zastanawiać nad tym, co zrobić, aby przytyć po diecie… Mówię zupełnie serio! Jak to możliwe? Pozbywając się produktów z pszenicą, pozbywasz się tzw. „pszennego brzucha” i zbędnych kilogramów.
Autor: Dagmara Skalska
Redakcja: Dagmara Skalska
Korekta: Anna Matuszewska
Skład: Dagmara Skalska
Rysunki: Dagmara Skalska
Fotografia: Dagmara Skalska (przepisy pozytywnej egoistki), Monika Mrozowska
(przepisy Moniki Mrozowskiej), Anna Kędzierska (przepis konkursowy)
Projekt graficzny i łamanie: Katarzyna Anders
Copyright © 2015 by Dagmara Skalska
Copyright © 2015 Projekt Egoistka, Katowice 2015
Ilość stron: 124
Zobacz niektóre przepisy Dagmary Skalskiej na blogu: KLIKNIJ
Zawartość książki:
- Pamiętliwy organizm
- Skalscy zwariowali
- Co to za nowa moda na oczyszczanie?
- Nie wyobrażam sobie śniadania bez
- Jak Skalscy, to musi być holistycznie!
- Zbiorowa histeria czy zabójcza chemia?
- Dieta Cię uzdrowi i wyzwoli
- Rozkładasz się za życia
- Tak, ale
- Jedz tyle, ile mieści się na dłoni
- Ważne jest nie tylko, co jesz i ile jesz, ale także o której jesz!
- Wprowadzasz dietę? Posprzątaj swoją kuchnię
- Czego zatem się pozbywamy bez poczucia straty?
- Dieta cud?
- Trzy złote zasady zakupów
- To co ja mogę jeść? Lista produktów
- Bo dobry plan to podstawa: zmiana diety w trzydzieści dni
- Idziemy na zakupy!
- Potrzebujesz dobrego planu, by zacząć? Oto on!
- Plan Diety
- Przepisy
Fragment książki
Dieta? Tak, ale…
…nie stać mnie na to
— Po co mam kupować jaja za złotówkę, skoro mogę za pięćdziesiąt groszy? Gdy będę milionerem, to będę kupować te produkty, na razie mnie nie stać — odparł mój znajomy. A czy stać Cię na lekarzy? Na drogie leki, gdy podupadniesz na zdrowiu? Pomyśl, że z tego, co zjadasz, budują się Twoje kości, Twoja krew, komórki narządów wewnętrznych, tym, co zjesz, zasila się Twój mózg. Jak chcesz mieć piękne ciało, twórczy umysł, skoro karmisz je najtańszymi i przetworzonymi produktami?
— A co jeśli naprawdę nie mam pieniędzy na ekologiczne produkty i zakupy w sklepach ze zdrową żywnością?
Nie kupuj ich, przygotuj je sama w domu. Kup wiejskie mleko i zrób ser, upiecz sama chleb, zrób dżemy w sezonie, gdy owoce są tańsze. Wspólnie z moją mamą znalazłyśmy na bazarach i targach dostawców u których się zaopatrujemy.
Wymaga to na początku więcej czasu, ale to inwestycja w siebie.
…nie wytrzymam bez chleba
A wytrzymujesz bez zupy z wodorostów? To kwestia przyzwyczajenia i smaku.Gdy upiekłam chlebek bananowy, zawiozłam go na spróbowanie siostrze:
— W ogóle nie jest słodki — powiedziała Magdalena. — Nie żartuj! Dla mnie jest nawet za słodki! — zaprzeczyłam.
Smaki się zmieniają. Gdy zaczniesz jeść pełnowartościowe produkty, wyeliminujesz biały cukier, a zamiast pszenicy będziesz jadła kaszę jaglaną, poczujesz nową jakość smaku. Wszystko stanie się wyrazistsze, potrawy nabiorą nowego kolorytu. Nie żałuj czegoś, co smakowało Ci w przeszłości, bo nie wiesz, czy w przyszłości również będziesz za tym szalała… Z upływem czasu, gdy zaczniesz zmieniać swój styl życia, zmienią się też Twoje kulinarne upodobania. Odkąd przeszłyśmy z mamą i Magdaleną na dietę, wciąż dzwonimy do siebie, podekscytowane tym, co nowego ugotowałyśmy. Dzielimy się pomysłami. To prawdziwa magia, bo dzięki tej diecie uzdrowiłam nie tylko swoje ciało, ale również relacje z moją siostrą. Przez sześć lat nie potrafiłyśmy ze sobą rozmawiać — podzieliły nas poglądy na świat. Dzisiaj połączyło nas gotowanie. Przez żołądek do serca — to przysłowie nabrało dla mnie nowego sensu.
…mam dzieci, nie mam na to czasu
Właśnie z uwagi na dzieci powinnaś zmienić dietę. Jeśli chcesz, by były zdrowe i miały energię oraz witalność. To Ty jako mama kształcisz w nich nawyki żywieniowe, które w dużym stopniu będą determinowały ich późniejsze wybory. Zauważ, jak wiele mówi się o tym, że wychowanie to między innymi proces kształtowania odpowiednich wartości czy poczucia moralności u młodego człowieka. Cały system edukacji opiera się na tym, że uczymy się ładnie mówić, szybko liczyć, rozpoznawać zwierzęta czy kraje. A gdzie uczymy się zdrowo jeść? W domu. Jeśli dziecko ma problemy z koncentracją uwagi albo jest apatyczne i ospałe, czy przyjdzie Ci do głowy, że przyczyna tkwi w źle zbilansowanej diecie? Na przykład nadmiar mięsa powoduje chroniczną ospałość czy stany smutku. Jest bowiem silnie, ale na krótko pobudzającym środkiem, tak jak kawa, tytoń czy alkohol. Nie jest tajemnicą, w jaki sposób działają te środki na nasz układ nerwowy — najpierw powodują stan euforii, ale zaraz potem następuje faza depresyjna. Podobnie jeśli dieta oparta jest o pszenicę, musisz mieć świadomość, że karmiąc w ten sposób swoje dziecko — codziennie je uzależniasz i podtruwasz. Przepraszam za sformułowanie, ale nie da się tego napisać inaczej. Pszenica w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych została genetycznie zmodyfikowana na potrzeby przemysłowe i od tego czasu naukowcy głowią się nad przywróceniem pierwotnej ilości chromosomów — jak na razie niestety nie udało się to. Produkt, który spożywamy pod nazwą „pszenica” i który znajduje się w wielu artykułach żywnościowych w formie dodatków, jest produktem silnie uzależniającym, wywołuje podobne skutki do opiatów, dlatego tak trudno wyeliminować ją z diety. Zawiera niebezpieczną dla organizmu gliadynę, białko wchodzące w skład glutenu, która może zwiększać przepuszczanie przez jelita obcych białek i wywołać nieprawidłową reakcję immunologiczną. Gluten działa nie tylko na układ pokarmowy (dziecko może mieć biegunki, zaparcia, skurcze), ale również na mózg oraz układ nerwowy, przyczyniając się do umysłowego odrętwienia. Nadmiar pszenicy możemy wywołać stany zapalne w organizmie, nasilenie artretyzmu w kolanach i biodrach, a także bóle nadgarstków i dłoni. To, co piszę, nie jest odkryciem, wiedzę tę popularyzuje od dawna kardiolog William Davis — autor bestsellerowej książki Dieta bez pszenicy.
— Mamo, nie piecz mi już tych bułeczek, zmieniłam dietę na bezpszenną — powiedziała moja znajoma do swojej teściowej.
— Nie chcesz to nie jedz, na coś trzeba umrzeć, to ja umrę na bułeczki — ta odrzekła obrażona.
Ale Twoje dziecko ma przed sobą całe życie!
